شاید بتوان این شعر مرحوم استاد شهریار را بعنوان زبان حال دانشمند شهید دکتر مجید شهریاری بخوانیم :

 غم غریبی و غربت چو بر نمی‌تابم

                                                                         روم به شهر خود و شهریار خود باشم

 و شهدا همگی رفتند به وطن اصلی اشان و " عند ربهم یرزقون " هستند .