سفارش تبلیغ
صبا ویژن
مدیر وبلاگ
 
آمار واطلاعات
بازدید امروز : 26
بازدید دیروز : 3
کل بازدید : 42073
کل یادداشتها ها : 60
خبر مایه

موسیقی


طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز

بزرگ‌ترین وظیفه‌ى منتظران امام زمان این است که از لحاظ معنوى و اخلاقى و عملى و پیوندهاى دینى و اعتقادى و عاطفى با مؤمنین و هم‌چنین براى پنجه درافکندن با زورگویان، خود را آماده کنند.
کسى که در انتظار آن مصلح بزرگ است، باید در خود زمینه‌هاى صلاح را آماده سازد و کارى کند که بتواند براى تحقق صلاح بایستد.
30/7/81


  

قرآن کریم تلویحاً و تصریحاً ولایت و امامت را تأکید کرده است و بعلاوه رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نیز عترت طاهرین خود را به این مقام معرفی کرده است . (خدمات متقابل اسلام و ایران /ص 111)


  

زندگی انسان اگر مقرون به حق جویی و حقیقت خواهی و اخلاص و عمل و کوشش باشد، مورد حمایت حقیقت قرار می گیرد و از راههایی که بر ما مجهول است، دست غیبی ما را تحت عنایت خود قرار می دهد . (امدادهای غیبی در زندگی بشر /ص 75)


  

کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْکِتَابِ لَکَانَ خَیْراً لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَکْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ‌ (آل عمران/110)

شما بهترین امتى هستید که براى مردم پدیدار شده‏ اید : به کار پسندیده فرمان میدهید ، و از کار ناپسند بازمی‏دارید ، و به خدا ایمان دارید . و اگر اهل کتاب ایمان آورده بودند قطعاً برایشان بهتر بود ; برخى از آنان مؤمنند و بیشترشان فاسقند .

  از منظر قرآن کریم بهترین ها  امر به معروف و نهی از منکر می کنند .

این مهمترین مسئولیت و بالاترین شأن اجتماعی است که خداوند بهترین بندگانش را به آن توصیه فرموده است

پس با یادگیری اصول امر به معروف ونهی از منکر، بکوشیم با اصلاح خودمان و سپس با اصلاح جامعه مصداق آیه شریفه قرآن کریم باشیم.


  

السلام علیکِ یا فاطمه الزهرا


فاطمه زهرا سلام الله علیها انسان کاملی است

که واسطه گرفتن فیض از آسمان است برای اهل زمین

در حدیث قدسی خداوند به پیامبراکرم صلی الله علیه وآله وسلم می فرماید :

لولاک لما خلقت الافلاک و لولا علی لما خلقتک و لولا فاطمه لما خلقتکما

ای پیغمبر ما اگر تو نبودی من زمین و آسمان ها را خلق نمی کردم و اگر علی نبود تو را نیز خلق نمی کردم و اگر فاطمه نبود تو و علی را خلق نمی کردم .


امام صادق علیه السلام :  فاطمه را زهرا نامیدند زیرا وقتی در محراب عبادت قرار می‌گرفت نور او بر اهل آسمانها ظاهر می‌شد.

علامه حسن زاده آملی می فرمایند :

نزول یازده قرآن ناطق از لیله القدر بدان که از منازل سیر حبی در قوس نزولی به لیل و لیالی تعبیر می شود و در قوس صعودی به یوم و ایام تعبیر می گردد . پس عصمه الله الکبری حضرت فاطمه همانگونه که لیله القدر است همچنین یوم الله نیز می باشد و انسان کامل در عصر محمدی ، وعاء حقایق قرآن است . اگر خواهی چنین بگو : انسان کامل قرآن ناطق است . پس یازده قرآن ناطق از این شب مبارکه ای که شب قدر است و مادر امامان است، نازل شده است .


  

نام های مبارک حضرت زهرا(س)

امام صادق(ع) می فرمایند: حضرت فاطمه ‏ى زهراء(س) در پیشگاه خداوند نه اسم مخصوص دارد: فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه و زهراء.
به تصریح امام صادق(ع) ، حضرت فاطمه(س) نه اسم مخصوص، در پیشگاه خداوند متعال دارد، لذا یکى از کنیه‏ هاى آن حضرت «اُمّ‏الأسماء» است. یعنى بانویى که اسامى فراوان دارد. و این مطلب، دلالت بر عظمت روحى صدیقه  کبرى(س) مى‏ کند، زیرا ایشان زن نمونه بودند. زن نمونه یعنى انسانى کامل که براى بشریت الگو و سرمشق مى ‏باشد، لذا همه‏ ى صفات عالى انسانى در ایشان جمع بود و حضرت زهرا(س) در برابر هر صفت نیک، داراى لقبى خاص بودند.

به نقل از خبرگزاری شبستان .


  

« تفاوت امر به معروف و نهی از منکر با دخالت های شخصی »


وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَ یُطِیعُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُول?ئِکَ سَیَرْحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ‌ (توبه/71)

و مردان و زنان با ایمان ، دوستان یکدیگرند ، که به کارهاى پسندیده وا می‏دارند ، و از کارهاى ناپسند باز میدارند ، و نماز را بر پا میکنند و زکات میدهند ، و از خدا و پیامبرش فرمان می‏برند . آنانند که خدا به زودى مشمول رحمتشان قرار خواهد داد ، که خدا توانا و حکیم است .

آیا فرق امر به معروف و نهی از منکر را با دخالت در امور شخصی و به تعبیر دیگر فرق آن را با فضولی می دانیم؟
ما در این قسمت برای توضیح بهتر مطلب، از درس هایی از قرآن حجت الاسلام قرائتی بیشترین بهره را بردیم .

ایشان می فرمایند : امر به معروف و نهی از منکر، وظیفه عمومى است به خاطر اینکه قرآن مى فرماید تمام مردان و زنان با ایمان نسبت به یکدیگر حق ولایت دارند که یکدیگر را به معروف وادار کنند و از منکر باز دارند و نماز به پا دارند و زکات بپردازند. توبه/71
از آغازِ تکلیف، همه مردم از هر سن و صنف و نژادى که باشند، بر دیگر مؤمنان حق ولایت دارند؛ یعنى امر و نهى آنان بر اساس حق ولایتى است که خداوند قرار داده است و هرگز نام دخالت بى جا، مزاحمت و فضولى بر این کار روا نیست.
برخلاف تصور بعضى که امر و نهى را مربوط به تذکرات فردى در گناهان شخصى مى ‏دانند، این دو واجب در مدارى به وسعت تمام دین در حرکت هستند.
اگر هرکس در برابر ظالم به وظیفه خود عمل کند، ظالم، میدانى براى ظلم کردن نمى یابد و قهراً حق‏ ها به صاحبش بر مى‏ گردد.
 با این حال، اگر کسى دیگرى را از منکرى باز دارد و یا به معروفى امر کند، نباید او را یک فضول و یا مزاحم تلقى کرد؛ بلکه باید او را دلسوز دانست که از طرف خداوند، محبت و ولایت و حق نظارت و امر و نهى به او داده شده است.
[ لازم به توضیح است که اصطلاح عامیانه فضولی در جایی گفته می شود و صدق می کند که دخالت در امر سلیقه ایی اشخاص باشد بطوریکه هیچگونه مغایرتی با دین و مزاحمتی با مردم نداشته باشد و این دخالت نیز موجب ناراحتی و اذیت شخص مورد نظر شود در حالی که امر به معروف و نهی از منکر دقیقاً در جایی مصداق پیدا می کند که در ارتباط با دین و همچنین حقوق افراد و جامعه باشد، لذا در حالت اولی کاری ناپسند و دون شأن انسانیت می باشد و در واقع خودش یک نوع منکر محسوب شده اما در حالت دوم یک امر با فضیلت و عامل به آن دارای اخلاق الهی می باشد و در حقیقت مورد تأیید و حمایت خداوند است.]
پیامبر اکرم (ص) فرمود : آمران به معروف، خلیفه خدا در زمین هستند.
در حدیث دیگر مى‏ خوانیم: «خداوند، دشمن مؤمن بى دین است. پرسیدند یا رسول الله! مگر مؤمن بى دین مى‏ شود؟ فرمود: مسلمانى که امر به معروف نکند، بى دین است. بحار، ج 97، ص 86
 امر به معروف و نهى از منکر دو خُلق از اخلاق الهى است که هر کس این دو فریضه را یارى کند، خداوند به او عزت مى ‏دهد. لئالى الاخبار، ص 270
در قرآن مى‏ خوانیم: پیامبرانى همچون داوود (ع) و عیسى (ع) به کسانى که نهى از منکر نمى کنند، لعنت فرستاده‏اند.
لُعِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ بَنِى‏ اِسْرَائِیلَ عَلى‏ لِسَانِ داوُودَ وَ عِیسَى بْنَ مَرْیَمَ ذلِکَ بِمَا عَصَوْا وَ کَانُوا یَعْتَدُونَ *کانُوا لایَتَناهَوْنَ عَنْ مُنْکَرٍ فَعَلُوه (سوره مائده، آیه 78و79).
بعضى به این دلیل که : «عیسى به دین خود، موسى به دین خود» و به دلیل اینکه : من و گناهکار را در یک قبر نمى گذارند، در برابر باطل ساکت مى‏ مانند، در حالى که در زمان عیسى نباید به دین موسى بود و اگر شما و گناهکار را در یک قبر نمى‏ گذارند، ولى در یک جامعه گذاشته اند.
 جرم در جامعه قابل سرایت است. یک خلاف از یک فرد، در کل جامعه اثر دارد. براى مثال، یک نفر سیگارى هواى همه محیط را آلوده مى‏ کند. یک دروغ نیز همه ارتباطات را به هم مى‏ ریزد.
در حدیث مى ‏خوانیم : «گناه در جامعه مثل سوراخ کردن کشتى در دریاست» ؛ اگر مسافرى محل خود را سوراخ کند، همین که آب وارد کشتى شد، همه را غرق خواهد کرد.
 به هر حال، این تفکر که گناه کسى در سرنوشت دیگران اثر ندارد، صحیح نیست. رسول خدا (ص) فرمود : «گناه مخفیانه تنها به گناهکار ضربه مى‏ زند؛ ولى اگر از گناه علنى نهى نشود، به همه مردم ضربه خواهد زد.»

  




طراحی پوسته توسط تیم پارسی بلاگ